Europakoning Wilfried Stammerman blijft rustig te midden van alle gebeurtenissen. Hoewel hij goed kan schieten, schrijft hij zijn succes toe aan geluk. Het Europakoningschieten in Haaksbergen zorgt voor veel hilariteit onder de deelnemers en het publiek. Niet alleen omdat enkele geweren dienst weigeren, maar ook omdat de wind een beslissende rol dreigt te spelen.
Op een zaterdagmiddag, net voor half vier, neemt Alfons Meyer deel aan de eindronde van het Europakoningschieten. Zodra hij zich omdraait, blaast de wind bijna de hele vogel van de vijftien meter hoge stang. Paniek verspreidt zich onder de schutters uit verschillende landen. Zou het mogelijk zijn dat de strijd om de titel Europakoning wordt bepaald door de grillen van moeder natuur?
Gelukkig blijft er nog een flinke splinter hout op de stang over die ook moet worden afgeschoten. Drie beurten later slaagt de Duitser Wilfried Stammerman erin om dit te doen. Daarmee heeft hij de belangrijkste titel binnen de Europese Gemeenschap van Historische Schuttersgilden veroverd. Zijn medeschutters van de Schützenbruderschaft St. Johannes uit Màrkhausen lijken zich beter bewust te zijn van het feit dat hij de komende twee jaar Europakoning zal zijn dan de nieuwe vorst zelf. Beduusd kijkt de 45-jarige bankier om zich heen terwijl hij wordt omhelsd en gefeliciteerd. Ondertussen schreeuwen zijn schuttersbroeders luidkeels “olé, olé, we are the champions.” Stammerman is al 25 jaar lid van het gilde in zijn woonplaats, maar dit jaar is het de eerste keer dat hij deelneemt aan het Europees Schutterstreffen. In een eerste reactie, nog enigszins bleekjes, vertelt hij: “Ik heb geen flauw idee wat deze titel precies inhoudt en wat er nu allemaal op me afkomt.” Hij kan nog nauwelijks bevatten wat er is gebeurd.
Zijn 43-jarige echtgenote Anneleen, die plotseling als Europakoningin door het leven gaat, verzekert dat haar man goed kan schieten, maar dat dit natuurlijk ook een kwestie van geluk was. Kort daarna krijgt het koningspaar te horen dat hun rol voornamelijk een representatieve functie heeft. De belangrijkste taak is het naar buiten toe uitdragen van de EGS (Europese Gemeenschap van Historische Schuttersgilden).
Enkele uren later vindt er een sfeervolle pontificale hoogmis plaats in de Pancratiuskerk, waarbij de nieuwe Europakoning wordt geïnvesteerd en het koningszegel, de breuk, wordt omgehangen. Na een besloten receptie volgen de eerste officiële verplichtingen, zoals het openen van het feestelijke buffet en het Europa-koningsbal in de grote feesttent. De koning ondergaat het allemaal gelaten. Na een enerverende dag overnacht hij samen met zijn vrouw in de bruidssuite van ’t Hagen. Om de volgende dag weer klaar te zijn voor officiële ontvangsten en ’s middags voorop te lopen in de kleurrijke stoet die door het dorp trekt.
